Scroll down for English

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Μπάρμπαρα
είναι νεκρή
και δεν τη γνώρισα ποτέ.

Οι κυνηγοί του κράτους μου μεταβίβασαν ένα μικρό μέρος
του σπιτιού της στο Ντόγκεναμ.
Αυτό με βοήθησε να τα καταφέρω τα τελευταία δυο χρόνια.

Σ’ ευχαριστώ Μπάρμπαρα.

Στα έργα στη Μαυρομματαίων υπάρχει η ελπίδα πως, μέσω της οικονομίας τους, μπορούν να μετατραπούν στους τοίχους στους οποίους έχουν στηθεί. Η ζωγραφική είναι κάτι στο οποίο επιστρέφεις ιδιωτικά, μέσα της εκπληρώνεις μία-κυρίως-οικιακή ανάγκη, ένα μέρος να ξαποστάσουν τα μάτια.

Η πρώτη μου έκθεση στη Rodeo έγινε μέσα στο διαμέρισμα της Σύλβιας στην Κωνσταντινούπολη το 2012 όσο η γκαλερί ήταν ανάμεσα σε δύο χώρους. Τα έργα εξέπεμπαν αυτή τη μεταβατική φάση του χώρου όπως μεταβαλλόταν από γκαλερί σε γραφείο και σπίτι. Τους πρώτους μήνες του 2021, έμεινα στο σπίτι της Σύλβιας στο Λονδίνο ανακαλύπτοντας πώς να υπάρχει κάποιος μόνος του και πώς μετακομίζει εν μέσω κοινωνικού αποκλεισμού. 

Δέκα χρόνια έπειτα από την Κωνσταντινούπολη, πρότεινα μία παρουσίαση έργων στη Μαυρομματαίων, έναν χώρο που λειτουργεί πολύ παρόμοια με τον πρώτο. Ένα κειμήλιο κάποιου άλλου τοίχου, μία άλλη πόρτα, από εκείνη την έκθεση εκτίθεται εδώ πρώτη φορά μετά το 2012.

I.L.

I would like to thank Barbara
she is dead
and I never knew her.

Heir hunters passed on a slice of
her Dagenham home
to me.
It helped me through the past two years.

Thank you Barbara.

In the works at Mavrommateon there is the hope that, in their economy, they can become like the walls upon which they are installed. Painting has been something to return to privately, to fulfil a mostly domestic need, a place for the eyes to linger on.

My first exhibition at Rodeo was made within Sylvia’s apartment in Istanbul in 2012, whilst the gallery was between spaces. The works reflected the transitory state of the space as it flicked between gallery, office, and home. In the first months of 2021, I stayed at Sylvia’s London apartment, whilst figuring out how to be a single person relocating during a lockdown.

Ten years since Istanbul, I proposed a presentation of works at Mavromateon, a space that functions much like the first. A relic of another wall, another door, from that first exhibition, is installed here for the first time since 2012.

I.L.